santiagostan

 Dat ze deze avond de wijn al maar koud zetten in Chablis. Ik kom eraan. Na het nachtje slapen, zus en zo,een oog dicht het andere open, in het berghok van de gemeente Flogny, voelen mijn ouwe knoken toch iets beter aan dan gisteren. Stefan en Sas zijn zich klaar aan het maken om te vertrekken, het is tenslotte al 6 uur. Hij sukkelt met wat blaren alhoewel hij wel een sterke beer lijkt, met een rugzak van 17 kg, 2 zwaarder dan de mijne, sleurt hij een volledige campingset mee, gasbrander incluis. Ik zie hen wel ergens terug op de tocht. Wij pelgrims houden elkaar op de hoogte, die zit ginder, die zijn we daar tegengekomen, je begint ze te kennen degenen die in hetzelfde ritme zitten. Van de Claus niks meer gehoord,  waarschijnlijk nog in cafe la commerce in Troyes. Nog mijn ontbijtje, zelf voor moeten zorgen, wat Griekse yoghurt, banaan en appelsientje, wat nootjes, wafeltje, maar eerst moet ik nog probreren recht te komen van mijn exped matrasje. hasta luego.  De ene dag...

 Zes uur 's ochtends, het water voor mijn oploskoffie begint al te koken en ik heb buiten verwachting zalig geslapen hier in mijn pelgrimskluis op mijn Exped luchtmatrasje, model dat met een zak opgeblazen wordt, professioneel materiaal maar iedere euro waard. Ben nog vergeten te zeggen dat Mark en Lut me hier gisteren avond nog zijn komen verwennen met een afhaalthaimaaltijd met bier erbij waarschijnlijk om de ontwenningsverschijnselen met bijbehorend geraaskal, vuurspuwerij en agressief autodestructief gedrag tot een mimimum te beperken. Een van de biertjes was een Amsterdammer 50 cl, achteraf bekeken 11,50%, ik ben er nog niet uit maar ik denk dat dat het waterpercentage is dat in deze drank nog aanwezig was, heeft me deze nacht me weer laten kennismaken met een oud kwaaltje, reflux. Heeft de goede man hierboven zijn ontsporende dienaar een lesje willen geven in matigheid?  Ik hoop van niet en ik heb trouwens nog heel warme en leuke herinneringen aan iets anders dat ook uit...

 Na mijn therapeutische sessie met mijn zielegenezer Marc, in een Libanees restaurant en ook Libanese wijn en ook een Libanese serveuse die best gezien mocht worden, maar waarover ik hier niet ga uitwijden omdat dit niet relevant is in het kader van het herstel van mijn zielsgeluk, waar ging verdomme die sessie nu weer over? Ah ja, over het rationeel aantal te verantwoorden glazen Libanese wijn dat mag genuttigd worden alvorens de helderheid van geest, in casu de mijne, een bedenkelijk laag niveau zou bereiken. Ik maak hierbij de bedenking dat mijn therapeut de situatie totaal onderschat heeft,  want dit niveau is al bereikt. Van geluk mag er zeker gesproken worden dat Lut als moderator wou optreden vooral om de door mij voorgestelde drinkbare eenheden te modereren tot een voor de goegemeente aanvaardbaar niveau. Opgelucht en stellig overtuigd mijn leven en mijn lever te beteren, ben ik in een roes van zaligheid mijn bedstede gaan opzoeken met in mijn achterhoofd de lijfspreuk...

 Het blok erop vandaag. De beentjes wat laten recuperen na de lange kanaalwandeling van gisteren. Als er een vrouwenhand geinteresseerd mocht wezen mijn toch al niet zo sappig aanvoelende kuiten los te komen werken, kom maar af zou ik zeggen. Evelientje, ik dacht aan jou en je zou het nog doen ook, maar ik weet welke moeilijke periode je nu door moet en wens jou en je familie alle kracht toe om je er doorheen te worstelen, ik denk veel aan jullie.  Hetgeen ik tot nu toe van Troyes gezien heb, is adembenemend, een voor ons onbekende parel, middeleeuwse pracht, als je hier ooit passeert, stop hier. We gaan jullie daar straks wat plaatjes proberen te serveren. Ik wil vandaag door die rijkdom uit vroegere tijden flanteren, bars bezoeken en wachten tot mijn bezoek arriveert, dromend achter een schuimend glas Grimbergen. Hou jullie taai.  Fabienne met de voluptueuze vormen heeft woord gehouden. Ik wist dat ik op dit schatje kon rekenen. En ze is nog vrijgevig ook, door me voor ...

 Zo we zijn weer wakker en klaar om de strijd aan te binden met de ongenadige wegen naar de verlossing. Ook vandaag zullen Kris en Kriske me vergezellen, wel terug een dertiger na de 34 van gisteren. Deze nacht een beetje wakker gelegen, nee niet van de Claus, maar wel hoe ik het bezoek van Lut en Mark dit weekend kan ingepast krijgen, maar ons Elsje zegt altijd : alles komt goed. Wat Angela kan, kan ik ook, wir schaffen das. Direkt nog ontbijten, schoenen aan en juuuu.  Vandaag een ganse dag wandelen langs een kanaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaal vol gele plomp en buiten gebruik gesteld, geen enkele boot. Gelukkig hebben we wat kunnen bijpraten, zoals het moet tussen goede vrienden, roddels, filosofische gedachtenwisselingen, geschiedenis waar Kris heel goed in is, vrouwen waar ik...... neen dat is overdreven, ik neem mijn woorden terug.  Vandaag slaap ik bij Fabienne via airb&b.  De hotels zitten pokkevol en ik ben niet bereid 500€ voor een nacht te betalen. Fabienne, ...

 Bonjour, il est six heures, Vindey s'eveille. Zoals u merkt is het me ook vandaag weer gelukt wakker te worden in de eerste plaats om u te melden dat het avondmaal dat onze geweldige hospita ons gisteren voorgeschoteld heeft gesmaakt heeft naar meer. Typische kost van hier, een hele artichoc blaadje voor blaadje voor blaadje aflikken versterkt de tongspieren, volgens mij is Claus hier al gepasseerd. Als we onze weldoenster mogen geloven, wordt er zelfs in het dorp geroddeld dat zij pelgrims ontvangt om de bedstede mee te delen, een uitnodiging waar ik aan verzaakt heb. Even kijken, ja Rene ligt ook nog in het bed hier naast me. Voor geinteresseerden het adres : rue des Tuileries 10, Vindey.  Straks meer nieuws alhoewel de kans niet ondenkbeeldig is dat ik, omdat ik bezoek krijg, en het laat kan worden, en ik veel gedronken kan hebben waardoor ik moe ben geworden en daardoor sneller in slaap ben gevallen, het voor vandaag hierbij zou kunnen laten, maar dat weten we pas straks....