santiagostan

Sorry voor deze te late post, mijn excuses zijn legio. Ten eerste was mijn start vandaag aan de late kant. Ik heb deze nacht samen met Els in Brive-la-Gaillarde geslapen, een tiental kilometer van mijn startplaats te Aubazine. We hebben er eerst nog de abdijkerk bezocht, alvorens samen met Rene de vrij zware dagtocht naar Collonge-la-Rouge aan te vatten.  Ten tweede was onze tussenstop bij de lunch in Lanteuil ook langer dan normaal en ten derde waren Rene en ik aan de eindmeet in het toeristische rode dorp zo dorstig dat een halve liter blond gerstennat niet volstond. Ten vierde moest er dan nog tachtig kilometer gereden worden tot mijn slaapplaats van de volgende dagen, bij Filip, collega en studiemakker te Leuven indertijd, en zijn vrouw Veronique, waar ons een schitterende bbq wachtte. Les excuses sont faites pour s'en servir.   Zo nog twee dagmarsen tot Rocamadour, morgen Collonges tot Martel, waarbij ik het gezelschap krijg van Filip en Rene en tenslotte de dag erna tot Rocam

 We zijn weer aangekomen, doodop na toch wel weer een zware etappe met veel hoogtemeters. Aubazine ziet er mooi uit met zijn abdij, ook de omkadering mag gezien worden wat door mij nog niet gebeurd is want ik ben nu aan het blijven plakken in de kroeg bij de ingang van de abdijkerk. We zullen het er maar bij houden dat de inwendige mens als eerste verzorgd dient te worden. En ik ben aan het wachten tot ons Els arriveert, samen met mijn bovenbeste gebuur, Rene, wat ze best niet te lang meer uitstellen, niet dat mijn geduld op geraakt, dat heb ik leren aankweken op de camino, maar bij dit dorstig warmere weer ben ik niet langer verantwoordelijk voor de hoeveelheid alcohol bevattende liquiditeiten die ik nog tot mij ga nemen voordat het gevoel van welbehagen dat ik nu nog heb, omslaat in een euforie die op beginnende zattigheid begint te wijzen.  Ik krijg net het berichtje dat ze op 50 km van hier zitten. in tijd omgerekend nog minstens een halve liter. Dus feest in de barak deze avond, v

 Zonneschijn. Het weer klaart op, deze morgen nog wat waterig uitziende luchten, grijs, grauw, niet uitnodigend om verder te trekken, maar deze namiddag was ze daar, de altijd vreugdebrengende zon.  Gisteren avond inderdaad nog topgastronomie van Claudie, wel geen ossetong, maar lekker lamsgebraad met grote bonen in een lekker sausje en een wortelpureetje, voorafgegaan door een soepje en een schotel cruditees, met afsluitend kaas en een fruitcocktail, zelf gesneden met kaneel, vergezeld met zelfs voor mij, voldoende rode wijn. En dan ben ik de aperitief van de streek nog vergeten. Deze morgen heb ik niet alleen afscheid genomen van Claudie, 75 jaar maar met haar op haar tanden, haar man die me leuke adresjes voor de volgende dagen geadviseerd heeft, maar ook van mijn Parijse vrienden, ondertussen, Alex en Sandrine, natuurlijk contactgegevens uitgewisseld daar we tot Rocamadour toch nog op dezelfde route zitten en waarschijnlijk onderweg nog eens afspreken.  Alex is wat ongerust over ee

 Voila we zijn weer aangekomen in onze gite voor vandaag, chez Claudie, te Bar, een korte maar onaangename etappe vanwege de vele regen, verwacht dan ook niet te veel foto's van onderweg want mijn mobieltje zat veilig en droog opgeborgen in de rugzak. Dat is ook de reden dat ik vandaag enkele keren flagrant de verkeerde weg opgegaan ben.  Ik ben dan ook heel gelukkig met de wikilocapp die reeds na een tiental meter met een geluidsignaal aangeeft dat je niet juist meer zit.  Gisteren samen met Alex en Sandrine het avondmaal gebruikt bij Dominique en Maguy, die me bleef in het Engels aanspreken en die ik steeds in mijn beste Frans bleef antwoorden, en hun familie, geweldige gastheren op een punt na, ze verwachtten niet dat Pelgrims soms hevige dorst kunnen je hebben, geen biertje dus. Ze hebben het wel rechtgezet met een heel lekkere zelfgemaakte port en roze was er ook genoeg, echt geen klagen van, prima. Om  deze fatale, zelfs levensbedreigende vergissing geen tweede dag na elkaar