dag 98 : kotsbeu

 Niet de camino, ik kan me hier op uitleven, wel kots, kotsbeu ben ik de opvang door de kloosters op de route, 4 keer geprobeerd, 4 keer de deur tegen mijn voorgevel gehad. Dus 9 km extra vandaag, doet pijn na 27 km bergop, bergaf. Dan spuit de adrenaline uit mijn oren, het Rambootje in mij komt piepen, ze kunnen eraan hangen, dan kennen ze me niet goed genoeg. 

Ik wou het eigenlijk over iets anders hebben, verdomme als je die smaak van die Asturiaanse sidra gewoon wordt, denk ik dat er niets beter is tegen de dorst dan dat. Ik wou iets schrijven over wat je bij blijft op de camino. Soes vraagt me soms, via de media nu, weet je nog toen we daar waren en dit gedronken hebben aan dat tafeltje in gene stad, wel ik moet passen. Zou Alsheimer mij in zijn greep hebben. Ik beleef de camino op mensen, op gezichten, op babbels, dit is gezegd, dat is een leuke kerel of een verdomd knappe meid, die kan ik mij herinneren, niet hoe de albergue in Puedelnes eruit zag. Als ik dat wil weten, sla ik mijn notities nog wel eens open. Namen onthouden is ook nooit mijn sterkste punt geweest, nee eerder genant, mensen die ik tien keer gezien heb, ik kan er geen labeltje met een naam op plakken. 

Ik heb op deze blog ook willen aangeven hoe ik mij voelde, wat ik dacht, ik heb niets willen verzwijgen, ik neem ook geen woord terug van wat ik geschreven heb, de impressionisten gaven de indrukken van het moment weer, dat wou ik ook, niets idealiseren, gewoon schrijven wat er in je opkomt, wat je voelt, arrogant? Ik had het kunnen hebben over hoe mooi die kerk wel was, hoeveel hoogtemeters ik gemaakt heb, of gewoon dat mijn schoenen versleten zijn, who cares. Dat ik intens heb genoten van de mensen die ik ontmoet heb, daarover schrijven, dat geeft me voldoening, dat geeft me ook iedere dag de nodige motivatie om verder te schrijven, soms was het een opdracht, meestal was het een plezier dat te kunnen doen. Tot morgen, ik heb rust nodig, de camino primitivo kondigt zich aan als een draak die overwonnen moet worden, ook hier voel ik me klaar voor.