dag 102 :😂ik heb geen bed😂

 maar mijn huisje staat recht, de stormkoorden zijn waarschijnlijk nog nodig ook, op een sportterrein niet ver van een albergue, ik ga het deuntje nog eens herhalen, completo, completo, completo, al die albergues. Ook mijn vraag om op  de grond te mogen slapen of in de garage, bracht geen zoden aan de dijk. Wat voor sport ze spelen op mijn kampplaats  ik zou het begot niet weten, laat ons hopen geen pistoolschieten,  stierengevecht, of zoiets is. Ze beginnen me hier allemaal te herkennen op de camino, die oude, met kop en schouder steek ik er op dit punt bovenuit, die nog zo lomp is om nergens te reserveren ook, die er meer dan 2400 km opzitten heeft weten de meesten ook, het gros van deze jeugdige zogenaamde would-be compostelapelgrims vandaag bijna 100. Ze zijn wel vriendelijk tegen mij, tonen respect, sommigen beginnen spontaan een praatje, een rijzige Spaanse is me net nog komen vertellen dat ik haar idool ben, ik ben er vet mee. Door de wind, door de regen, dwars door alles heen leiden alle wegen naar Compostela zeker? Ik heb mijn tentje vlak bij de tribune, als je het zo kunt noemen, opgezet, zodat ik morgenvroeg zo droog mogelijk kan inpakken, want regenen gaat het zeker doen, stormen misschien net niet. Heb net nog dat jonge Spaanse meisje gesproken, zij heeft nog juist een bed kunnen op de kop tikken, ik gun het haar van harte, aan dit kind zou ik zelfs mijn eigen bed nog afgestaan hebben, zeker geen schoonheid, maar ze heeft wel de juiste spirit. De twee Duitse meisjes uit Saarbrucken mogen verder zoeken, de volgende albergue is zo'n 7 km verder, ook hen gun ik een succesvolle zoektocht. Aan de Italianen niet, die onderkruiperige koningen van de reservering, getetter en gekwetter voor duizend, ik ben er zelfs een tegengekomen met muziekboxen in zijn rugzak, van heinde en verre hoorde je hem naderen. 

Ik hoop alleen dat er op de Finisterra minder beloops gaat zijn, het is de bedoeling dat ik die 100km met mijn Els ga lopen, en als ik haar geen slaapplaats kan garanderen, doe ik het liever niet, ofwel alleen, ik ben ondertussen toch al wat gewoon, voor haar gaat het er grof over zijn vrees ik.