dag 71 : niet Dumbo maar

 Pimbo, zo heet de plaats waar ik nu terechtgekomen ben, dikwijls naast de juiste letters tikkende op mijn veel te kleine toetsenbord, maar dat is nu niet de enige reden, ik ben namelijk heel vroeg vertrokken en al om elf uur aangekomen op een geweldig heet terras, al vier uur pinten drinkende met een wiet rokende goeroe, wereldverbeteraar en filosoof, voor de rest een geweldige kerel, zonder vaste woonplaats en een rijkeluizoontje, heel interessante jonge gast van 23, thuis vertrokken, was de zich met alles moeiende moeder beu, en zonder een euro de wijde wereld ingetrokken, weet niet welk beroep zijn vader heeft, alleen dat hij al heel zijn leven renteniert. Ik amuseer me. Aanvankelijk dacht ik ergens niet juist te zitten, verloren gelopen door een niet gediagnosticeerde zonneslag omdat hier voor de rest geen enkele andere pelgrim passeerde, maar om 15.00 arriveerden hier Solenne en haar ma, en de kar trekkende Duitser met wat ik vermoede zijn vrouw of zijn lief was, weer een verkeerde veronderstelling van mij. Ik moet eens leren de mensen niet zo maar te beoordelen, het zogenaamde lief is nog vrij voor de liefhebbers. Ik doe niet mee, je moet er wel een liefhebber van piercings  voor zijn. Genoeg verteld, jullie moeten ook niet alles weten. 

Voor de rest ben ik heel blij voor Suzan, kennen jullie haar nog? Ze heeft er pas een tien dagen durende quarantaine opzitten wegens covid, in Aosta, en die Italianen lachen er niet mee. Tien dagen opgesloten op een hotelkamer, zonder contact, zelfs haar partner Juul, mocht er niet bij. Ik ben heel blij voor haar en kan haar besluit naar Nederland terug te keren volledig onderschrijven. 

Ik zou jullie ook kunnen vertellen dat we nu  de Gers, de heimat vroeger van d'Artagnan verlaten hebben voor de Landes, maar daar is geen kat in geinteresseerd. Hier stop ik want de goeroe heeft de volgende pint besteld. Saluut en de kost. Morgen meer onzin.