dag 85 : Ceri verjaart

 Ceri Wie? Tot nu toe heb ik altijd Carrie geschreven maar het is Ceri en het blijft zo voor de toekomst, een naam uit Wales. de liefste lerares die ik ken in Engeland en morgen verjaart, we zijn er nu al aan begonnen, haar verjaardagsfeestje. Dat is een van de redenen dat er mij weinig tijd rest om jullie van twijfelachtig leesvoer te voorzien. Ondertussen heb ik al een berichtje ontvangen van ongeruste waanzinnig knappe verschijningen op de camino die zich ook de moeite getroosten om mijn dagelijkse onzin te lezen met de vraag of ze nog iets mochten verwachten vandaag. Wel Hayley speciaal voor jullie beiden ben ik er vanavond om 23 uur op mijn hotelkamer terug aan begonnen, by the way, jullie outfit vandaag was weer onberispelijk, en ik hoop echt jullie morgen op de camino nog eens tegen te komen, en moesten jullie interesse hebben, wij bezoeken het Guggenheim museum in de late namiddag. 

Mijn beide meisjes, Ceri en Suzanne, beginnen ondertussen hun liefelijke voeten te vegen bij het zoeken naar slaapplaatsen voor de nacht, het is iedere namiddag Spaanse roulette, oeps vandaag weer alles volgeboekt  langs de camino en zo zijn we met zijn drietjes beland in een hotel, wel vrij luxueus kort bij de luchthaven van Bilbao. Morgen gaan we dus uitgebreid Ceri haar verjaardag vieren, zij stopt er maandag mee en keert terug naar de heimat. We gaan haar missen, met Suzanne trek ik nog minstens een weekje verder. 

Onderweg was het vandaag weer van hetzelfde, klimmen en dalen, begin nooit met een rugzak aan de camino del norte zonder training, ik heb Ceri vandaag voldoende zien afzien, ibuprofen pakken, sportverband rond de knie zien leggen, maar het is een sterke, en ze heeft de tocht fantastisch tot een goed einde gebracht. Ik ga het hierbij laten want morgen verwachten ze dat ik om 7.30 u. weer paraat sta, op naar Bilbao.