dag 81 : volk

 Nu dat Andrea, mijn stapmaat van vandaag, een IT-er uit Rome, nog onder de douche staat, pak ik al even de tijd uit om wat neer te pennen op fe blog. Mooi nieuws vandaag, redelijk wat nieuwe mensen op de camino, ik ben hier weer veruit de oudste. Andrea een echte italiaan met alles wat je erbij moet nemen bij Italianen is echt een toffe gast, De tweede nieuwkomer is Jenifer, van Taiwan, ze heeft haar echte naam gezegd maar we houden het in 't vervolg bij Jenifer, een uitwisselingsstudente die  nu in Cordoba een half jaartje verblijft, vlot Engels en een beetje Spaans spreekt, want net nu is Taiwanees niet de beste manier om mij verstaanbaar te maken. Vlotte meid een beetje bedeesd heb ik de indruk, allez we gaan straks met ons drieen eten, alhoewel er zich daarjuist nog een Duitse uit Berlijn gemeld heeft, die ook mee de party van deze avond wil helpen vervolmaken. Onderweg nog twee lookalike catwalkmodellen tegen het lijf gelopen, een Engelse en een Australische, beiden collegas uit Londen, met benen van anderhalve meter. We hebben onderweg iets gedronken, maar met mijn relatief korte benen heb ik ze moeten laten gaan, ze gingen te snel en lieten hun bagage van het ene hotel naar het andere transporteren. Loop ze nog wel tegen het mooie lijf deze avond. Maar eerst nu met Andrea een pint gaan drinken, is dat geen goed idee? 















Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Afbeelding
  mijn doel  Santiago de Compostella A l jaren ben ik er mee bezig : het eerste wat ik doe als ik mijn pensioen ben, dan vertrek ik, en niet zomaar vertrekken, ik wil te voet van bij mij thuis naar Compostella wandelen. Nu moet ik, ik kan niet meer terug, ik heb tegen Jan en alleman zitten uitbazuinen dat dit mijn magnum opus wordt.  Drie tot vijf maanden stappen, neen een tijd plak ik er niet op, weg van huis, ik heb alle tijd.  Ik ga ze missen, geweldig missen, mijn kinderen en kleinkinderen, mijn vriendin Els, maar de lokroep van het avontuur is te groot. Waarom, vraag je. Waarom niet! Oude mannen, zoals ik, hebben ook een uitdaging nodig, dat houdt hen levendig, dat doet hen dromen. Ik wil een periode in mijn leven afsluiten en met een propere, nieuwe lei, een ander hoofdstuk openen.  Tandarts af, de gelukkige gepensioneerde komt eraan.  Ik ken mezelf, als ik er op deze manier geen streep onder trek dan ben ik binnen vijf jaar nog gaatjes aan het vullen...
Meer lezen

dag 111 :🍻🥂🍷🥃🏁

Afbeelding
 Wir haben es geschaft. Mijn excuses voor de late aankomstblog, er zijn vele excuses voor, emoties, afscheid van vrienden, en vooral veel dorst. De laatste etappe, een twintig kilometer heb ik samen met Myriam afgelegd, het moet gevoeld hebben als het criterium op de Champs Elysees de laatste Tourdag, voor de show, de champagne staat al klaar. De aankomst, de traantjes, het viel allemaal nog al mee. Gewoon in de armen van uw lief. In de armen vallen van iedereen die je daar kent. Overgoten worden met water door Pauli, omdat ze geen champagne hadden konden  vinden. Aanschuiven in de rij, een half uur om je Compostela te ontvangen, nee je moet er nog voor betalen ook. Ik heb woord gehouden en heb hem geweigerd, openvallende mond aan de andere kant van de desk,zij nog eens mijn Credencial bekijken, ongelovig het hoofd schudden, neen mevrouw, ik hoef hem niet. Alleen de aankomststempel in mijn credencial aub. Ik heb deze tocht voor mezelf gemaakt, niet voor een stukje papier....
Meer lezen