dag 61 : Tournon-d'Agenais.

 Kijk eens hier, hier zit ik weer in de meest onogenlijke uithoek van la douce France, het gehucht Labarre,dicht bij Tournon d'Agenais, in het departement du Lot et Garonne, met een flesje rode wijn, domaine Lancement. appelation Thezac Perricard 2018, gevinifieerd door de buurvrouw van mijn hospita van de gite Tournonzen, vraiment delicieus. Medaille d'or van het concours mondial de feminalise in Parijs. Zo nu weet u er alles van, tenzij u geinteresseerd bent in de cepages : merlot en malbec. 

Voila, ik ben de hele pagina kwijt, ons Els belde me en ik had niets opgeslagen, zal niet meer gebeuren, als ik aan het schrijven ben neem ik vanaf nu geen telefoons meer aan, ge moet het zelf maar eens proberen een blog te schrijven op een mobieltje, met dikke vingers als die van mij, ieder woord drie keer moeten intikken om dan soms nog typfouten erin te hebben. Wat had ik nu ook alweer geschreven? Ha Dat ik hier voor de zoveelste keer moederziel (4 keer moeten intikken) alleen zit in la douce France, in Labarre het uit twee huizen bestaande gehucht in de buurt van Tournon d'Agenais in het departement van de Lot et Garonne. Mijn hospita, een vrouw van in de vijftig en enkele jaren er alleen voorstaand, wil het pand, mooi gelegen, dat wel, met enkele gastenkamers en een vijftal goed uitgeruste tenten verkopen, en ik begrijp ze als ze zegt dat ze het alleen niet kan bolwerken , ofschoon ze geregeld hulp heeft van jobstudentes, nu een Engels meisje uit Devonshire. Geinteresseerden ? Neen, niet in het meisje Manu, wel in de aankoop van onroerend goed. Ik moet een beetje voortmaken met het eten want de gastvrouw komt meer dan eens kijken hoe het met de evolutie van mijn maal gaat, dat door mijn veelvuldig misgetik op dit onogenlijk klein toetsenbord volgens haar veel te traag vooruit gaat, misschien wil het mens al gaan slapen. 

De tocht van vandaag werd gekenmerkt door de omweg die ik heb moeten maken omdat de brug in Touzac naar de bliksem was, waardoor ik God zij dank, langs een Leclerc heb kunnen passeren, een koffie heb kunnen gaan drinken, wat koffiekoeken erbij, anders was het de grote leegte geweest vandaag, niets, nada, noppes. Wel een goed verscholen ruimteobservatoriumpje tegengekomen, twee van die koepels. Weer meer dan genoeg hoogtemeters. Voor de rest geen nieuws van het front, ga mijn flesje Thezac AOC nog zwitser maken en mijn bedstede opzoeken. Iedereen nog zoete droompjes, ik ga de schaapjes tellen.