dag 57 : rustdag

 Het werd tijd dat de spiertjes eens een dag de volle rust kregen, de laatste dagen begonnen er weer wat ongemakjes op te treden zoals de scheenbeenvliesontsteking op mijn linkerbeen, dat rood en licht gezwollen was, hetgeen te verwachten was na 40 dagen aan een stuk te stappen, sinds Troyes. 

We hebben het ervan gepakt, jacuzzi, zwembad, Els die mijn benen gemasseerd heeft, lekker restaurantje 's avonds in Daglan met de vrienden. Twee dingen wil ik nog aanhalen, ten eerste dat Els een weddenschap met Filip gewonnen heeft, die beweerde dat nog geen enkele vrouw op de banaan in het zwembad had kunnen blijven zitten. Allez zeg, ons Els die niet op een banaan zou kunnen blijven zitten, dan kennen ze haar niet goed. Voor wat ze gewed hebben was contractueel nog niet vastgelegd maar Filip zal er,Els kennende, niet goed vanaf komen. Het tweede punt was dat onze gastheer met zijn Veronique en Rene een dagje zijn gaan fietsen langs de Dordogne. Wij het huis voor ons alleen hadden en dat Rene na een tocht over heuvels, totaal onherkenbaar en afgemat arriveerde juist op tijd om Van Aert de spurt te zien verliezen tegen Jacobsen. 

Ook hebben we de tijd genomen om eens uit te vlooien hoeveel caminokilometers er tot nu op de teller staan, voor de geinteresseerden het zijn er 1325,5. Dit zonder de afstand die we gedaan hebben daarbuiten, stadsbezoeken, sightseeing, en dergelijke.