dag 46 : pas voor pas voor pas enz.
Iedereen klaar voor een dagelijks portie camino-nieuws, alhoewel ik nu wel heel diep moet gaan graven om iets te verzinnen dat jullie kan boeien. De natuur is hier gewoon prachtig, 20 km wandelen zonder een huis tegen te komen, laat staan een mens, de laatste die ik op de route ontmoet heb, was een mountainbiker, gisteren, trouwens om aan mtb te doen kun je nergens beter zitten. Als ik hier iets voorkrijg gaat het een tijdje duren voor ze het doorhebben. Eigenlijk zouden we dit parcours eens moeten doen met ons Eifelsteiggroepje of met onze wandelclub, walk with friends.(WWF) Vannacht heeft een onweer gewoed met als gevolg dat de dagtemperatuur naar een aanvaardbaar 27° gedaald is. Terug wat water in de bossen en direkt, hop ze zijn er kilo's muggen, of hoe kun je anders een hoeveelheid muggen bepalen, en nog ander bloedzuigend gespuis. Mijn vel begint er even heuvelachtig uit te zien als de omgeving, ik ga me nog een fluorescerend pak moeten aanschaffen om nog herkenbaar te blijven.
Van bij de start was het klimmen over rotsige paden, oppassen om niet weg te schuiven, maar hier heb ik voor getekend, ik begon het asfalt van de camino beu te worden. De hoogtemeters dikken iedere dag stevig aan, je doet twintig km maar in vogelvlucht ben je geen vijf km korter bij het einddoel gekomen, Straks beginnen ze me er nog van te verdenken dat ik het bewust aan het rekken ben, ik had inderdaad kortere en snellere wegen kunnen kiezen, maar dan had ik vandaag geen everzwijntjes tegengekomen die je tot op tien meter kon benaderen, eens goed hoesten en weg waren ze.
Mijn hotelleke hier heeft ook betere tijden gekend en we kunnen alleen maar hopen dat dat niet geldt voor het avondmaal dat ze me straks voorschotelen. Nog een goede avond van een alleenreizende maar zich niet eenzaam voelende pelgrim, hoewel ik toch naar het bezoek van ons Els volgende week met hoge verwachtingen uitkijk.
En nu, en nu ga ik hier aan de overkant van 't straat een ricarreke drinken, wie afkomt, ik trakteer.
Remember de Bacchus. Van Ricard word je niet zat, maar zot PG
BeantwoordenVerwijderenDat Ricarreke hou ik tegoed. Slaapwel 😴
BeantwoordenVerwijderenDe echte camino begint zich te laten voelen. Bloed, traan en zweten maar geniet van de eenzaamheid dat zal je achteraf het beste bijblijven. Den Pruttenbedelaar. dixit Julien.
BeantwoordenVerwijderenWel, wel, wie had dat ooit gedacht. Julien is verrezen. Misschien kom je de geest van Sylvain ook nog tegen. Die is beter gewapend tegen de muggen en andere bloedzuigers. Hij heeft zijn bloed vervangen door alcohol en stonk zo hard dat ook de muggen er niks van moesten weten.
BeantwoordenVerwijderenIk vond een mooi citaat ivm absint, daar werd je pas echt zot van en dan nog wel permanent, als je dat al niet was :
"Waanzinnig zou je ervan worden, en dus werd absint eind vorige eeuw verboden. Maar die Zwitserse kindermoordenaar kwam de drankbestrijders wel goed uit. Hoe gek word je van absint?
‘Gegroet, groene likeur, Nemesis van de Orgie! Jij brengt mij vergetelheid in de agonie. Door mijn rode lippen in zatheid te drenken. Meer dan een reus wordt in jouw greep
een kind."
Swa: dag Stan. Ik ben nu in België en had gisteravond een boeiend gesprek met TV-acteur Gerd Winkelmans die reeds 9 maal de voettocht naar Compostela heeft gedaan vanuit verschillende locaties. Hij gaat het trouwens dit jaar nog eens overdoen.
BeantwoordenVerwijderenHoe gaat het met jou vriend. Jij ziet het nog altij zitten? Goeie moed.
Groeten van Swa
alles kits swa, en als die Gerd op tijd vertrekt kunnen we er onderweg nog ene drinken ook
Verwijderen