dag 41 : vroege vogels

 Neuvy

saint supulchre, twintig voor vijf. Sophie staat al te trappelen om te vertrekken, help me om ze nog even in te tomen. Vroeg vertrekken is een ding, maar te vroeg, je moet op zijn minst toch kunnen zien waar je loopt. Rustig mijn youghurtje op. Heb er wat gedeeld met haar. Zonde van die leffe die we gisteren avond niet opgekregen hebben, maar dat ga ik nu ook niet meer meesleuren en verdenk mij er nu niet van dat ik die al bij het ontbijt naar binnen speel. Dat is juist erover. Floeps ze vertrekt al, niet tegen te houden, we zien elkaar straks weer onderweg of bij het eindpunt. Dan ga ik me ook maar klaarmaken en bij het krieken van de dag, als de zon door de horizon breekt is de deze ook weg. See you.

Ma, kikt ne kie hiere, een van de meest voorkomende uitdrukkingen, gebruikt door Eddy Panini, mijn collega tooghanger in Mojacar, Panini omdat zijn kop prijkt op de paninistickers van vroeger, wie zijn we in Cluis weer tegen het lijf gelopen, onze Sophie. Die moet ik straks feliciteren, sans doute, ze heeft vandaag haar duizendste km op de camino gelopen, zo'n vrouwen die houden toch alles bij. Die weten dat ze bij de derde boom links af moeten, dan 724,5 pas rechtdoor, bergske op en als ze het niet kunnen onthouden hebben ze het op hun handen gekribbeld. Ik zou ze beter volgen, lijkt me veiliger, ik bepaal mijn koers meestal op de cafes onderweg, drie leffes terug ben ik de Rene nog eens tegengekomen, en na de tweede ricard ben ik goed nat geworden omdat ik te lang was blijven hangen. Wel Sophie heeft dat niet aan de hand, ze bestaan nog konsekwente mensen. 

Later, nadat een striemende zon de laatste fladders wolken opgezogen had, ben ik ze nog eens tegengekomen, terwijl ze met een fransman aan het palaveren was over speciale gaves om water te vinden, wat er bij mij niet ingaat, waarom zou iemand water zoeken, water toch niet.  Bij deze was die discussie direkt gesloten, zonder water te vinden. Ben bij onze  aankomst in Gargilesse met Sofie een restaurant binnengestesseld, menuutje gepakt bij een Gentenaar die hier ooit verzeild is geraakt, twee halve liters tegen de dorst, of tegen die nog moet komen, Sofie een delirium rouge, yes ze lust ook een biertje, naar de refuge, een douschke en de vuile was doen, ik begin al aardig lekker te ruiken. Sofie gaat de twaalfde eeuwse kerk bezoeken, ik misschien zwemmen in een riviertje hier beneden of een terrasje doen hierboven en wat platte rust.