dag 40 : het thuisfront
40 dagen weg, ik ben erger of beter aan het doen dan iemand die zich tweeduizend jaar geleden veertig dagen in de woestijn terug trok. Gisteren, en niet alleen gisteren, alle dagen trouwens heb ik met Els gebeld, en die mist me enorm, ze heeft het alleen zijn enorm onderschat, alhoewel ze alle steun van vrienden, buren en familie krijgt, wat doe ik haar aan? Het knaagt. Is mijn tocht, iets waar ik al jaren naar uitkijk, dan toch een egoistisch gebeuren? Els is een sterke vrouw en binnen veertien dagen zien we elkaar terug voor een tijdje bij vrienden in de Dordogne, waar we beiden naar uitkijken. Mijn kinderen, neen die missen me niet, ik hen ook niet, die zijn zeer zelfstandig opgegroeid, maar we houden wel heel hard aan elkaar, en zullen in tijd van nood er altijd voor elkaar zijn. Thuisfront, hou je taai, love you.
Mijn ontbijt staat al klaar, alhoewel je je best niet al te veel voorstelt van een Frans ontbijt. Moet me haasten, heb met Sophie en Rene om 7.30 u. afgesproken om samen te vertrekken vandaag. Vooruit, het bed uit.
Rene was al weg, hij ging vandaag voor een tocht van 25 km, Sophie en ik hebben het bij 19 gehouden. Morgen 26 en het is onze bedoeling tegen 5u. weg te zijn, niet dat we hier slecht gelogeerd zijn, maar we willen de hitte voor zijn en tegen de middag aankomen. Deze namiddag hebben we het lui gehouden, wat inkopen voor vanavond en morgen vroeg, wat gelezen in de schaduw, best een vrolijk kind, ons Sophietje, zij dronk ranja met een rietje, ons Sophietje, op een Amsterdams terras .....
Niet te laat de matras op, niet onder de dekens, het is te warm en morgen als frisse pelgrims opnieuw de wijde wereld in.
Ook hartelijk dank aan al die barmhartige samaritanen die een vereenzaamde tijdelijke weduwe uit de Heuvelstraat in Tielt-Winge een hart onder de riem hebben willen steken door haar uit te nodigen om eens mee uit te gaan eten of een wandeling te maken een van de volgende dagen, wie nog niet geboekt heeft, de tijd dringt, ons Els is bijna volgeboekt voor de volgende decennia. Jullie hebben haar gelukkig gemaakt, het arme schaap met een zo uithuizige vent.
Een mentale reset vergt wilskracht en verbeelding om je nieuwe richting te kunnen bepalen. De connectie die je na 'herprogrammering' met het thuisfront maakt zal allicht ook anders, intenser zijn. Nu even door het stof en doorbijten. Dat is voor zij die thuis achterblijven natuurlijk moeilijker dan voor zij die op pad zijn. Goede moed ook aan het thuisfront.
BeantwoordenVerwijderenGoed bezig Stan! Het zal zeker zwaar zijn, maar het weerzien zal ook heel fijn zijn, volhouden ;)
BeantwoordenVerwijderenValt allemaal goed mee Vicky, lang geleden he. Els heeft het moeilijker met mijn uithuizigheid dan ikzelf. Hou je goed
VerwijderenHey Stanne, nog 14 dagen, en dan zie je jouw lieve, sterke Els terug ! Volhouden !!! Voor zij die achterblijven is het gemis misschien wel het
BeantwoordenVerwijderengrootst … Maar alles komt goed en het
“kleert” altijd op 😉😉!!! Gisteren stond er e artikel in de krant van e man uit Zoutleeuw, hij was 101 dagen onderweg nr Compostella . Hij onderstreepte ook dat de eenzaamheid erg knaagde !!! Hou je taai ! Wij doen hier ons best !!!
Groetjes !
🍀🍀🍀
Mia
Als Els zo sterk is als je blijft beweren, dan zal ze het wel overleven.
BeantwoordenVerwijderenIk zou haar gaan troosten maar dat is nu wel heel ver.
Het zal wel niet alleen kommer en kwel zijn.
Hoe was de merlot gisteren. Ons wijnge/ver/misverbruik is wel drastisch gedaald sinds we hier zijn. Ze zijn er wel, de flessen in de vinmonopolet. Iedereen heeft er ooit over gehoord en, in tegenstelling met kabouters, de meesten hebben er ooit een of meerdere gezien en/of gedronken.
Ik was en ben er wel van overtuigd dat je niet ging opgeven met je staptocht, kruipen of doodvallen eventueel wel, maar opgeven niet.
Iemand schreef hier een aantal dagen geleden dat je mooi kan schrijven en, wonder boven wonder, moet ik hem gelijk geven. Na jarenlang onzin verteld te hebben tegen de mensen in jouw tandartsstoel, ze konden toch niks antwoorden met al die rommel in hun mond, komt er nu proza vanuit uw vingers in de gsm gevloeid, dat zich dan verder verspreidt via internet. Waarschijnlijk (goed) verborgen talent dat uit de kast komt.
Nog veel stapmoed Stanne en voor Els : geniet van de rust want binnenkort is het weer gedaan
Je zit al in Noorwegen Stef, wanneer word ik daar uitgenodigd, zal een flesje meebrengen dan.
VerwijderenVan zodra we in ons huis zitten, want daar is veel plaats voor flessen.
VerwijderenWe kijken er ook ferm naar uit om jullie weer te zien, en misschien een eindje mee te stappen👍
BeantwoordenVerwijderenAmai Constant respect man. Goed bezig. En dat alles niet zo vlotjes gaat dat komt er al eens tussen. Maar daar kom je zeker en vast doorheen. Dat is karakter hebben. En Elsje die gaat dat nog wel een paar dagen volhouden die kan dat. Trouwens uw teksten die ga je toch bundelen na uw tocht. Die zijn te schoon om te laten liggen. Nog veel moed en op tijd een glaasje heffen dan komt dat goed.
BeantwoordenVerwijderenwe gaan er volop voor, Vera en dat laatste, dat glaasje, dat ga ik zeker niet laten staan.
Verwijderen