dag 33 : toch door

Stan groet 's morgens de dingen, dag regen buiten, dag stramme spieren aan mijn been, dag druppels op de ruiten en het eksteroog op mijn teen. 

Ik heb dan toch maar besloten vandaag geen rustdag in te bouwen. Ben gisteren na de 35 km met de rugzak nog tot aan de kathedraal gewandeld voor mijn stempel. 2km regen heen, 2 km regen terug. Toe. Moet er straks nog eens heen. Ben wel nog aan het wachten op de bevestiging van mijn slaapplaats voor vannacht. Op 28 juni heb ik afgesproken met Els, en mijn buurman Rene. Ik zou dan graag in de buurt zijn van Saint-Pompont waar we vrienden wonen hebben. Is nogal moeilijk juist in te schatten voor mij, moet ik sneller vooruit of juist beetje matigen,  binnen een dag of tien ga ik daar een beter zicht op hebben.  Van beter zicht gesproken, na 33 dagen , wazige dagen in het leven van een pelerin, heb ik het licht terug gezien, ik heb eindelijk mijn bril eens ontvet. Dat was nodig nadat ik gisteren pardoes tegen een paal gelopen was, zonder nare gevolgen voor zowel de paal als voor de aanslagpleger. Deze grove vergissing was nu eens niet te wijten aan overmatig drankgebruik want zoals ik reeds tot vervelens toe benadrukt heb, alles was hier toe. Na een nachtje slapen in de boulevard de Saint-Exupery voel ik me weer fris genoeg om als een kleine prins verder te kuieren tussen de Bourgogne en de Limousin. Mijn ontbijtje, griekse yoghurt met blauwe bessen, nog en juuu. 

En wie zijn we vandaag tegengekomen. De Francois, waarschijnlijk een eenmalige verschijning aan mijn horizon. Zeker nog geen dertig jaar oud die ik heb moeten redden toen hij de Loire in de verkeerde richting overstak, en hulpeloos rond zich heen aan't kijken was, gewoon 2 stokken als wandelsticks, geen kaart, geen gids, het enige dat hij bij had, kampeergerief en hopelijk nog een paar onderbroeken. Compostelagangers herkennen mekaar direkt. Ik heb hem op de juiste weg geholpen tot hij een paar km buiten Nevers tot de constatatie kwam dat hij zijn geen belwaarde meer had. Hij terug naar Nevers. Wordt waarschijnlijk binnen enkele maanden in Polen gesignaleerd. Toffe gast. 

Ik ben enkele km van de route moeten afwijken en lig nu in een hoeve van een paar amateurtheatermakers die met een tent en woonwagens het land doorkruisen. Theatre du risorius. Ik zou het straks eens  moeten opgoogelen. Ik ga me douchen, eten. dat ik uit een winkel 7 km terug heb meegesleurd, want hier is wederom niks, wat lezen en slapen, het opwindende leven van boeteganger.