dag de hoeveelste?
Zo vandaag wat minder kms gepland, kwestie van de moteur een beetje te sparen. Groot nieuws vandaag, Kris en Kriske komen donderdag af en stappen een dagje mee. Beiden zijn collegas van mij maar ik ben de slimste en heb mijn witte jas het eerst aan de haak gehangen en ga hem nog extra vaster bevestigen met lijm, duct tape, ijzerdraad, prikkeldraad en zet er nog electriciteit op zodat ik hem er nooit meer hoef af te halen. Els hing al om 8 uur aan de telefoon om me goede morgen te wensen. Schatje. 😘. Bij het verlaten van mijn hotel, boem, tromgeroffel, paukenslag, een bekende van Rocroi en Reims botste tegen me aan. Rene, een ex rijkswachter omgevormd tot politieagent uit Eupen. Even oud als ik, evenzeer op weg naar Compostela als ik, minder dorstig als ik, want ik heb de route nu verlaten om eentje te gaan consumeren, het is tenslotte bijna middag. Deze avond zie ik hem terug in Soizy aux bois, de eindplaats van vandaag. Ook Matteo en Michelle die ik voor Reims tegengekomen ben hebben mijn pad al enkele keren gekruist, echte kruisers die pelgrims. Tot straks , de pint is bijna op en moet nog verder.
Ik ben ondertussen aangekomen op mijn eindpunt vandaag. 3 uur te vroeg, heb dus wat tijd om te filosoferen. Ik heb nog wat eten en drinken genoeg, heb mijn schoenen en sokken uitgetrokken en zit op een bankje achter het gemeentehuis. De laatste 10 km heb ik bewust alleen afgelegd, alhoewel Rene een zachte en goede man is. Ik wou het alleen doen, maar je voelt je nooit alleen, zelfs tussen de wijdse velden of in de immense bossen, je voelt je vooral enorm vrij, vrij op de weg tussen het verleden en de toekomst, vrij omdat je dezelfde paden mag belopen, dezelfde landschappen mag bewonderen die talrijke pelgrims je ooit hebben voorgedaan, vrij om voor jezelf een toekomst uit te zoeken. En natuurlijk mis je heel veel, vooral Els, een schat, de kinderen en kleinkinderen, haar kinderen, de huiselijke warmte, het gezellig samenzijn met de buren en de vrienden. En zeker ook mis ik de gesprekken en de lach van Suzan, een gevoel dat gedoemd is om weg te slijten, maar waarvan een sluimerend deeltje altijd zal blijven voortbestaan.
Minder dorst 🤔 dat is ni moeilijk denk ik. Goed bezig schoenbroereke. Groeten Stevie W
BeantwoordenVerwijderen🍻Niet te lang uitstellen, jouw camino, doen!!!
VerwijderenGoed bezig buurman👍
BeantwoordenVerwijderenJe niets te kort doen, he
Philip +
✌
VerwijderenMet de voetjes omhoog in de tuin van het gemeentehuis en voorzien van genoeg eten en drinken. Met veel gelijkgezinden en mensen van goede wil die dagelijks je levenspad kruisen. En dankbaar mijmerend over het thuisfront. Leven als god in Frankrijk, dat moet het ongeveer zijn.
BeantwoordenVerwijderenmooi verwoord. Volledig de nagel op de kop
VerwijderenGoeie morgen Stanne, geniet van je dag en de Grtn aan de krissen. Filip vandaag op de fiets en ik naar een zalige warmwaterbron!
BeantwoordenVerwijderenhet werd tijd dat je een bad neemt Filip, geniet ervan
VerwijderenStan, je verhalen zijn zo levendig verwoord dat je je als lezer ter plaatse waant 👍👍. Grt Wesley
BeantwoordenVerwijderendank allemaal voor de reacties, elke reactie is een geschenk, daar schrijf je het voor
BeantwoordenVerwijderenSchattig kleinkindje en die pelgrim uit Eupen zijn wij ook tegengekomen op de wallen in Rocroi, hij dwaalde er rond :-)
BeantwoordenVerwijderen