dag 2 diest - wommersom


de Ransberg, dorp zonder cafe😡


 Geweldig leuke en vermoeiende dag, maar het  maar het aangenaamste is de interesse en de aanmoedigingen van de mensen die je ontmoet, en dat zijn er veel. Het absolute dieptepunt was dat het cafe op de Ransberg permanent gesloten is en dat ik toen juist heel veel dorst had. De absolute topper was de ontvangst door mijn gastvrouw van de B&B, Carla. Ze heeft enorm lekker gekookt en we zijn daarna in de plaatselijke kroeg nog een pint gaan drinken. 

Deze B&B in een huis gemaakt van strobalen is een absolute must voor toekomstige pelgrims. 

Betoverend mooi en heel goed van prijs, maar niet vermeld in de gids van de via monastica. Nu nog enkele foto's


Carla, van de B&B in Wommersom


diest vanop de kloosterberg


mijn middagmaal in een cafe in Kortenaken












Reacties

  1. M D K7 mei 2022 om 21:45

    Toppie ! Ransberg, Kortenaken,… de geboortestreek v ons Mema !
    Mooi ! Het ga h je e goed Stanne !!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Anoniem8 mei 2022 om 07:12

    Hallo Stan we kwamen je tegen op onze tocht naar Scherpenheuvel en je maakte een mooie foto van ons ( die van u kan ik hier precies niet plaatsen ) wij zijn na 45 km aangekomen in Scherpenheuvel ( ergens in Diest is het effe misgelopen waardoor het meer kilometers werden dan verwacht maar och ja dat gebeurt soms hé. We wensen je nog heel veel succes en gaan u blijven volgen. Groetjes van Gertie en Bart 😉

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. santiagostan8 mei 2022 om 21:40

      je kan de foto's ook doorsturen via mail of whatsapp 0495272918

      Verwijderen
  3. Karinnemieke8 mei 2022 om 16:48

    Goe bezig Stan. En geregeld stoppen voor recup drank.🤣🤣

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. santiagostan8 mei 2022 om 20:58

      als er een ding is dat ik onderweg niet ga laten staan is het, 🍺🍺🍺

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Afbeelding
  mijn doel  Santiago de Compostella A l jaren ben ik er mee bezig : het eerste wat ik doe als ik mijn pensioen ben, dan vertrek ik, en niet zomaar vertrekken, ik wil te voet van bij mij thuis naar Compostella wandelen. Nu moet ik, ik kan niet meer terug, ik heb tegen Jan en alleman zitten uitbazuinen dat dit mijn magnum opus wordt.  Drie tot vijf maanden stappen, neen een tijd plak ik er niet op, weg van huis, ik heb alle tijd.  Ik ga ze missen, geweldig missen, mijn kinderen en kleinkinderen, mijn vriendin Els, maar de lokroep van het avontuur is te groot. Waarom, vraag je. Waarom niet! Oude mannen, zoals ik, hebben ook een uitdaging nodig, dat houdt hen levendig, dat doet hen dromen. Ik wil een periode in mijn leven afsluiten en met een propere, nieuwe lei, een ander hoofdstuk openen.  Tandarts af, de gelukkige gepensioneerde komt eraan.  Ik ken mezelf, als ik er op deze manier geen streep onder trek dan ben ik binnen vijf jaar nog gaatjes aan het vullen...
Meer lezen

dag 111 :🍻🥂🍷🥃🏁

Afbeelding
 Wir haben es geschaft. Mijn excuses voor de late aankomstblog, er zijn vele excuses voor, emoties, afscheid van vrienden, en vooral veel dorst. De laatste etappe, een twintig kilometer heb ik samen met Myriam afgelegd, het moet gevoeld hebben als het criterium op de Champs Elysees de laatste Tourdag, voor de show, de champagne staat al klaar. De aankomst, de traantjes, het viel allemaal nog al mee. Gewoon in de armen van uw lief. In de armen vallen van iedereen die je daar kent. Overgoten worden met water door Pauli, omdat ze geen champagne hadden konden  vinden. Aanschuiven in de rij, een half uur om je Compostela te ontvangen, nee je moet er nog voor betalen ook. Ik heb woord gehouden en heb hem geweigerd, openvallende mond aan de andere kant van de desk,zij nog eens mijn Credencial bekijken, ongelovig het hoofd schudden, neen mevrouw, ik hoef hem niet. Alleen de aankomststempel in mijn credencial aub. Ik heb deze tocht voor mezelf gemaakt, niet voor een stukje papier....
Meer lezen