dag 11 : rocroi - Vaux Villaine

 Suzan en ik zijn ondertussen beland in Vaux-Villaine, een dorp begunstigd met 4 bloempjes dat alleen de mooiste dorpen van Frankrijk krijgen. We hebben er nog niet veel van gezien daar we alle twee met onze benen omhoog in ons appartement liggen. Mijn kennis van het Noord-Hollands heeft nog steeds geen exuberante afmetingen aangenomen maar volgens haar lijden we alle twee aan phpd, pijntje hier pijntje daar, bij haar de achillespees en de lies, bij mij de linkerkuit. Allemaal nog doenbaar. 









Het gespreksonderwerp van vandaag was onze niet onknappe, helderziende en paranormaal begaafde nimf, die onze gesprekken tot ongekend hilarische hoogten dreef. 

Ook hebben we de eerste regendruppels mogen verwelkomen, en stond daar toch niet een rijzig kasteel waar we door een openstaande deur konden binnenglippen om in de trappenhal onze picknick te verorberen.  Kijk bij de foto's ook eens naar de kunstig gemaakte stempel van onze vorige hospita in Rocroi, zij  is kunstenares, haar huis , oud en met spinnenwebben, een echt museum van haar prachtige werken. Voor iedere pelgrim was er een individueel gemaakte schets als stempel. 

Suzan en ik gaan nog eens het dorpje in. Morgen hoor je meer


Reacties

  1. Anoniem16 mei 2022 om 18:59

    Stanne, phpd… goed gevonden van Suzan ! Ja, we worden ook een dagje ouder … en dan zoveel kilometers stappen …
    !!???! Dan zou ik het zeker voelen en niet phpd, maar p overal 😉 Nog 1830km en klaar is kees ! Succes en geniet v h mooie dorpje ! En v e goeie pint !
    M D K

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Anoniem16 mei 2022 om 19:49

      Heb je geen zalf mee genre algipan is niet slecht verlicht wat en stretchen voor je vertrekt 😊😅

      Verwijderen
  2. Konstantin17 mei 2022 om 00:13

    Well done! Great progress!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. santiagostan17 mei 2022 om 06:06

      thank you Konstantin. You are a great guy. we keep in touch

      Verwijderen
  3. Anoniem17 mei 2022 om 06:51

    👍Goed bezig Stan. Effen het pad voor Stevie W

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Anoniem17 mei 2022 om 16:37

    Toch erg knap Stanne,je gaat vriendschappen voor je verder leven opbouwen en passeert in prachtige contreien.Kuitblessures zijn eigen aan kampioenen.Groetjes,René

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Afbeelding
  mijn doel  Santiago de Compostella A l jaren ben ik er mee bezig : het eerste wat ik doe als ik mijn pensioen ben, dan vertrek ik, en niet zomaar vertrekken, ik wil te voet van bij mij thuis naar Compostella wandelen. Nu moet ik, ik kan niet meer terug, ik heb tegen Jan en alleman zitten uitbazuinen dat dit mijn magnum opus wordt.  Drie tot vijf maanden stappen, neen een tijd plak ik er niet op, weg van huis, ik heb alle tijd.  Ik ga ze missen, geweldig missen, mijn kinderen en kleinkinderen, mijn vriendin Els, maar de lokroep van het avontuur is te groot. Waarom, vraag je. Waarom niet! Oude mannen, zoals ik, hebben ook een uitdaging nodig, dat houdt hen levendig, dat doet hen dromen. Ik wil een periode in mijn leven afsluiten en met een propere, nieuwe lei, een ander hoofdstuk openen.  Tandarts af, de gelukkige gepensioneerde komt eraan.  Ik ken mezelf, als ik er op deze manier geen streep onder trek dan ben ik binnen vijf jaar nog gaatjes aan het vullen...
Meer lezen

dag 111 :🍻🥂🍷🥃🏁

Afbeelding
 Wir haben es geschaft. Mijn excuses voor de late aankomstblog, er zijn vele excuses voor, emoties, afscheid van vrienden, en vooral veel dorst. De laatste etappe, een twintig kilometer heb ik samen met Myriam afgelegd, het moet gevoeld hebben als het criterium op de Champs Elysees de laatste Tourdag, voor de show, de champagne staat al klaar. De aankomst, de traantjes, het viel allemaal nog al mee. Gewoon in de armen van uw lief. In de armen vallen van iedereen die je daar kent. Overgoten worden met water door Pauli, omdat ze geen champagne hadden konden  vinden. Aanschuiven in de rij, een half uur om je Compostela te ontvangen, nee je moet er nog voor betalen ook. Ik heb woord gehouden en heb hem geweigerd, openvallende mond aan de andere kant van de desk,zij nog eens mijn Credencial bekijken, ongelovig het hoofd schudden, neen mevrouw, ik hoef hem niet. Alleen de aankomststempel in mijn credencial aub. Ik heb deze tocht voor mezelf gemaakt, niet voor een stukje papier....
Meer lezen